شک به قوی بودن خود نشانه ی ضعیف شدن است؟!
بگذارید اینگونه بگویم: فرض کنید ادمی هستید قوی که از پس کار های سخت زیادی بر امده ؛ روزی را در نظر بگیرید که مدام از خود بپرسید: "آیا من ضعیف شده ام ؟!"
میتوان ساده ترین راه استدلال را به این نحو انتخاب کرد که با خود بگویید : اینکه همچین سوالی به ذهنم رسیده نشانه ی ضعف در من است زیرا اگر ضعفی نبود اصن به وجود امدن این سوال چه ومی داشت؟
به نظرم این استدلال فقط اشتباهی ساده نیست بلکه این استدلال فاجعه ای بزرگ است! دلیل فاجعه بودن اینکه پرسیدن سوال "ضعیف شده ام؟" اگر بلند ترین نقطه ی قدرت نباشد، جایی نزدیک آن است، زیرا توانایی مطرح کردن سوال "ضعیف شده ام؟" یعنی در افتادن با نفس خود و بلاشک این خود از صورت های مهم قدرت است. در واقع با شکوه ترین قدرت هاست. توانایی در افتادن با خود در هر دین و ایین و مکتبی بزرگ و سفارش شده است و خوشا به حال انان که از ان برخوردارند. انان قدرت مند ترین اند در حالی که از تواضع زیاد به خود اجازه ی باور ان را نمیدهند.
درباره این سایت